Categoriearchief: Niet gecategoriseerd

24 juli Solopuent Castiello de Jaca

Het was een lekker rustig dagje op deze camping. De reviews varieren nogal en misschien is dat ook wel omdat wij Nederlanders nogal verwend zijn. Hier in de bergen is er soms weinig ruimte, dus alles is wat krapper. De camping staat, zoals wel vaker, vol het stacaravans en chaletjes en voor de “echte” kampeerders is er een centraal veldje met relatief kleine plaatsen, wat voor ons wat problematisch was omdat we de aanhanger eigenlijk niet konden afkoppelen. We stonden dus deels op een ander plaatsje, maar daar deed niemand moeilijk over. Met enig inschikken kon iedereen prima staan.

Wij vinden het een prima camping, het sanitair is mechanisch soms wat gammel, maar ruim voldoende en schoon en de mensen zijn, zoals meestal, erg vriendelijk.

Ik heb gisterenavond zelfs nog even voor tolk gespeeld tussen een Fransman en een Spnjaard om te zorgens dat het Spaanse busje goed kon staan. Vandaag is vrijwel iedereen weer verder gereisd; de camping is ideaal als doortrekcamping, want ze ligt dichtbij de weg, maar weer net zover weg, dat je daar helemaal geen last van hebt. Ik heb een caravan/aanhanger bedrijf gevonden, precies op onze route morgen, waar ik een nieuwe neuswielklem wil kopen.

’s Middags hebben we Avonds op het gezellige terras van het restaurant wat gedronken en gegeten en ’s avonds zijn we er uitgebreid gaan eten. Heerlijk!

23 juli, pechdag op weg naar Spanje

we waren mooi op tijd klaar voor het vertrek, maar ik was even afgeleid en vergat daarom het neuswiel van de aanhanger op te draaien. Dat bleek dus bij het uitrijden wcheef te zijn gaan staan en toen ik probeerde dat te corrigeren door langzaam achteruit te rijden, brak de klem af. Balen, maar de kar hing gelukkig al aan de auto.

Onderweg in de bergen begon de motor te koken. We zijn twee keer gestopt om de dampbellen kwijt te raken en het de koelvloeistof bij te vullen met water (ik was de tank vergeten mee te nemen). door de grote druk was er namelijk nogals wat uitgespoten via de radiator (die weer keurig dicht bleek na afkoelen).

Bij het eerstvolgende tankstation heb ik meteen een tank met koelvloeistof (en olie, want die had ik ook niet meegenomen).

Door al dat gedoe waren we om 7 uur nog onderweg en dat was de slutingstijd voor de camping Solopuent Castiello de Jaca, waar we naar toe wilden. Vlug even gebeld en de situatie uitgelegd, geen probleem als we nog een uurtje later kwamen.

En daar staan we nu, een dagje uitblazen en vanavond eens kijken hoe het restaurant is.

Morgen naar Monumento al Pastor en in Pamplona naar de aanhangwagenbedrijf om een nieuwe beugel voor het neuswiel te kopen.

O ja, als we weer thuis zijn wil ik toch eens kijken of ik de tussenbak van een Disco, die in mijn auto zit, niet kan (laten) vervangen door een originele Defenderbak. Dat zou beter moeten werken met zo’n zware aanhanger. Deze vaknatie verder goed uitkijken in de bergen en het kalmpjes aan doen.

D’Orpheo Negro 23 juli

We zijn van wonsdag t/m zaterdag op d’Orpheo Negro gebeleven, wat elke morgen bij het opstaan dit mooie uitxicht opleverde. Het was, zoals gewoonlijk, niet echt druk en dat is lekker rustig. Alleen het rijtje plaatsen direct aan het meer is doorgaans vol.

De eerste avond hebben we de tent in recordtijd opgezet, zodat we nog op tijd waren om te eten bij La Tropicana. Dat is een hotel/restaurant aan de weg, direct naast de ingang van de camping. Ook de laatste avond zijn we daar gaan eten en tot slot hebben we nog even een afzakkertje genomen in de bar van de camping. Dit was als altijd weer genieten.

Camping d’Orpheo Negro

Gisteren alweer zijn we ruim 400 km naar het zuiden gereden. Eenmaal voorbij Orleans merk je dat het minder druk is op de wegen. Onderweg hebben we boodschappen gedaan en op de parkeerplaatsen bij de winkels, maar ook langs de weg is het minder vol en zoveel schoner. Vlak na Perigieux vonden we zomaar een prachtige plek voor een laatste stop

Daarna was het nog maar een kort stukje naar camping d’Orpheo Negro in Douville. Mijn favoriet in Frankrijk, dit is mijn 11e bezoek sinds de eerste keer in 1989. Er is in de loop der jaren wel het nodige veranderd: de huidige eigenaresse is de kleindochter van de eigenaar in 1989. Toen huppelde als klein meisje rond in de receptie waar ze nu zelf de zaken bestiert. Maar gelukkig is het nog steeds even leuk om hier te komen

Verzonden vanaf Outlook voor Android<aka.ms/AAb9ysg>

Dagje uitrusten op camping Les Lilas in Pithiviers

Maandag waren we natuurlijk toch weer wat later weg dan gepland en hoewel we ruim om Parijs heenreden (Francilliene) konden we toch nog even genieten van drukte en vertraging.

Uiteindelijk kwamen we bij een camping op de route en die bleek vol te zijn. We hadden niet gereserveerd, maar eerlijk gezegd, zag het er ook uit als een echt luxe vakantiepark, dus niet helemaal onze smaak.

Toen maar even de volgende campings in zuidelijke richting gezocht en geprobeerd te bellen: na een aantal opgeheven telefoonnummers of antwoordapparaten, kreeg ik na de eerste keer overgaan al gehoor bij Les Lilas. “Geen probleem” volgens de eigenaar en hij wilde ook best even wachten, want we moesten nog ruim 50 km rijden. Achteraf geen probleem (als ik beter op de klok had gekeken, we waren er een half uur voor sluitingstijd.

En wat een juweeltje: niet groot, uiterst vriendelijke eigenaar, (gereviseerde) voorzieningen (prima en schoon), ruime plaatsen, prettige prijs (E 20, en de honden mochten weer voor niets), heerlijk rustig en op loopafstand van het dorp, waar we vandaag even heengewandeld zijn en van een uitgebreide lunch hebben genoten.

De eerste dag: we zijn onderweg

Het leek er even op, dat het weer zo’n vertrek zou worden als de afgelopen jaren: de daag voor vertrek nog lang niet klaar en dan uiteindelijk een dag (of soms twee) later vertrekken. Maar deze keer is het toch gelukt. Vanmoprgen hebben we nog een hoop gedaan, maar uiteindelijk zijn we om half twee vetrokken.

Dan kun je natuurlijk njiet zo ver komen, dus hadden we gedacht tot Compiegne te komen, maar met de nodige vertraging, bleek dat ook niet haalbaar en besloten we naar Camping du grand Sart te gaan (Sainghin en Melantois).

Eigenlijk net over de grens maar toch in Frankrijk. Je zult ‘m tevergeefs zoeken in de ANWB gids, want het is een simpele camping met wat verouderd (maar werkend en schoon) sanitair en verder vrij weinig voorzieningen. Vol met vaste stacaravans, maar wel erg vriendelijke mensen en prima om voor een nachtje onderweg te staan. Het echte vakantiegevoel is er, nu kijken hoe ver we morgen komen.

Het is weer zover

Een tamelijk zeldzaam fenomeen: de achterbak van de auto is weer eens helemaal leeg (en schoon). Dus kan ik morgen gaan inpakken.
Minder zeldzaam: op het laatste moment komen er vlak voor het vertrek ineens weer wat haastklussen binnen, dus het vertrek naar Enter wordt niet morgen, maar vrijdag. Afijn, dan kan alles in ieder geval mooi opdrogen na de hevige regenval van vandaag.

SRS Velddagen Kootwijkerbroek

De opkomst was beter dan in september, maar niet te vergelijken met de “goeie ouwe tijd” aan het begin van deze eeuw. Toch was het reuze gezellig en we stonden op een schoon veld met prachtig weer. Op zaterdag kwamen er, als vanouds, bezoekers, al dan niet met handel. Eigenlijk had ik niets nodig, maar ik heb toch twee leuke tasjes voor héél weinig op de kop getikt (1 € per stuk, altijd handig voor diverse spullen van de Conqueror).

Rechtsonder op de foto staat de caravan van onze oudste deelnemer (Louis, PA0LCE, die dit jaar 90 wordt en er nog steeds bij is) en daarnaast sta ik als jongste deelnemer :-), dus net buiten de foto.

Omdat ik pas vrijdagochtend kwam, twijfelde ik even of ik wel de moeite wilde nemen om de hele luifel op te zetten, maar ik heb het toch maar gedaan en wat was ik er blij mee. De honden en ik hadden altijd een plekje in de schaduw. Heerlijk, en achteraf best handig, want ’s avonds na 20:00 koelde het al af, dus op zaterdagavond heb ik de luifel vast ingepakt onder draaglijke condities.

Het was weer genieten, hopelijk in septemver op herhaling!

Bericht uit Kootwijkerbroek

Gisteren zijn we lekker vroeg aangekomen met stralend weer en ik heb meteen ook maar de luifel opgezet, wat fijn was met zoveel zon.

Op de foto is ook de nieuwe Clark mast met daarin de vlag en de 80m dipool, dus ’s avonds kon ik me mooi even inmelden in het NTA.

Vandaag was het alweer zo’n mooie dag en er kwamen de nodige bezoekers langs voor de gezelligheid en natuurlijk om even tussen de aangeboden spullen te snuffelen. De meesten zijn inmiddels vertrokken en het wordt tijd om de bbq voor te gaan bereiden

Nieuwe poging

Je hebt het wel gemerkt: geen berichten de afgelopen tijd. Dat was niet omdat er niets leuks gebeurde, want het Veron Pinkster Kamp en de aansluitende Velddagen van de Veron afdeling Eindhoven waren geweldig, maar ik was ook zo druk, dat ik geen berichten heb verstuurd.

Deze dagen ga ik gewoon een nieuwe poging wagen tijdens het bezoek aan de SRS Velddagen in Kootwijkerbroek. Het Dhinng staat al ingeladen klaar, er moet alleen nog eten in en extra water (want ik denk dat een douche de komende dagen af en toe wel erg lekker zal zijn) en dan wil ik rond 9u vertrekken, samen met Nariz en Fay.

We zijn te volgen via aprs.fi en in de buurt van het kamp op 145.325 MHz. Ter plaatse wil ik QRV zijn op diezelfde frequentie en uiteraard op 3630 kHz voor het Nederlandstalig Amateur Net om 18:30.

Ben je toevaliig in de buurt, kom dan gerust langs op het veldje naast Camping Hazendonk.