Vandaag zijn we dus eidelijk aangekomen op het verste punt van onze vakantie: Kaap Finisterre (of Cabo Fisterra in het Gallisisch). Onderweg hebben we nog even inkopen gedaan. we kunnen alles lekker snel direct in de koelkast of voorraadkast laden buiten het bereik van de honden, alleen het vinden van de juiste spullen in zo’n vreemde winkel kost dan wel weer veel tijd 

De camping (Ruta de Fisterra) is geweldig: als je de straat oversteekt loop je zo het strand op.

En er was ruimte genoeg, dus we staan heerlijk onder de pijnbomen. Bij aankomst hingen de wolken wat laag, waardoor het af en toe wat miezerde en ook de volgende dag begon zo (“Ardennens droog”), maar ’s middags trokken de wolken weg, de zon brak door en we hadden een prachtig uitzicht op de Atlantische Oceaan.