Vrijdag was een nog mooiere dag dan de voorgaande: niet alleen droog en zonnig, maar zelfs warm. ’s Ochtends een beetje bewolkt, maar dat veranderde al snel.
Bij het wakker worden lag Nariz me al vol verwachting aan te kijken. Natuurlijk was het heerlijk om hier nog even van te genieten, maar lang uitslapen was er niet bij.
Eenmaal opgestaan kregen we bezoek van een of andere enthousiaste grote hond (Berner Senner of zo), die zijn kans schoon zag om even dat interessante veldje op te rennen, toen zijn bazin even niet goed oplette bij het openen van de achterklep. Fay ging uiteraard te keer, maar ze stonden al snel met z’n drieën elkaar vriendelijk te besnuffelen. De bazin kwam er in paniek achteraan en probeerde hem in een tuigje te krijgen, maar dat was geen succes. Gelukkig kwam een vriendin haar te hulp met een gewone lijn. En ze was ook erg opgelucht, dat ik er rustig onderbleef, blijkbaar verwachtte ze een boze reactie. Maar ik zag al meteen dat deze hond helemaal geen kwaad in de zin had, dus dan is het toch alleen maar leuk.
En daarna werd het tijd om het nieuwe oventje eens uit te proberen, dus met voorgebakken broodjes heb ik ‘m op het formuis in het keukentje gezet (nadeel van het relatief koude weer is dat mijn butagas stelletje het niet doet) en het resultaat van de eerste keer waren heerlijke broodjes (nog niet 100% goed, maar dat is een kwestie van wat experimenteren).
Dit gaat zeker mee naar het Veron Pinkster Kamp in juni, want daar is het helaas niet gelukt om een warme broodjes service te regelen.
Even na de middag kwam Willem aan met zijn mooie Unimog, deze keer de enige groene vrachtwagen, maar daarmee was dan in ieder geval de eer gered. haha.
Omdat er ook nog wat bezoek kwam en met tussendoor nog wat rondjes lopen met de honden, was de dag snel om. En ook ’s avonds werd het later dan de dagen ervoor wat misschien ook wel kwam omdat het allemaal beduidend warmer was dan de voorgaande dagen.
Ztaerdag was zo mogelijk nog warmer, maar ik besloot om, anders dan anders, ’s avonds te vertrekken omdat alles zo heerlijk droog was en de verwachting was dat het ’s nachts en mogelijk ook op zondagmorgen zou gaan regenen. Inpakken in de regen en met een natte tent thuiskomen, stond me niet echt aan, vooral niet omdat de tent waarschijnlijk voorlopig niet meer gebruikt gaat worden.
Dus werd de zonnige zaterdag besteed aan heel rustig inpakken, afgewisseld met praatjes maken, doorlezen in mijn (spannende) boek en met de honden wandelen. Ze mochten nog een keer even los rennen (tot grote schrik van een konijn, waar Fay achteraan ging. De allereerste keer dat ik daar ook een konijn heb gezien, hoewel er genoeg zitten).
En om half 7 ’s avonds vertrok ik voor de thuisreis met onderweg weinig drukte, dus het was een heerlijk ritje.
Dus we zijn weer veilig thuisgekomen en kijken terug op een zeldzaam mooie week. Extra fijn omdat het niet zeker is of Nariz er de volgende keer nog bij is, maar deze keer heeft hij nog volop genoten.
En over 50 dagen gaan we weer; een paar dagen naar Kootwijkerbroek voor de SRS velddagen en dan naar het Pinkster Kamp. Met de Conqueror, want bij thuiskomst trof ik een berichtje aan, dat de luifel gearriveerd is.
