Dat was het zeker. Toen ik wakker werd, was het eerste wat ik zag de kop van Nariz, die in zijn mandje aan het hoofd van mijn luchtbed lag en me aankeek met zo’n blije blik. Volgens mij geniet hij er nog steeds net zoveel van als ikzelf. Toen kwam de ontsnapping, die ik in de vorige post beschreef en dat was bijna hetzelfde verhaal als bij de eerste keer dat Nariz meeging, want hij maakte meteen van de gelegenheid gebruik om eens te kijken of er niet wat eten te scoren viel. Alleen was hij niet zo “sneaky” meer als toen en dus betrapte Cor hem bij zijn vuilniszak, voor hij er iets uit kon halen.
Het werd al snel zonnig en na het ontbijt besloot ik ze toch allebei even los te laten. Nariz is niet snel meer en heeft duidelijk niet meer de neiging het bos in te verdwijnen, Fay is wel iets ondernemender, maar blijft ook in de buurt en vlakbij het kamp is het terrein open en was het rustig.
Het was eerst even lekker samen snuffelen en toen vooruit, wat veel leek op 10 jaar terug. Toen was het Droopy die als oude hond rustig over het pad wandelde met Nariz die als een gek sprintjes om hem heen trol. En nu is Nariz het oudje en rent Fay als een wervelwind om ons heen.
Wat ik al verwachtte, gebeurde ook; aan het eind van het pad sloeg Nariz af om dan via een ander pad weer terug te gaan naar het kamp. Maar hij was toch wel redelijk vooruitgelopen, dus besloot ik de weg af te snijden om eerder op de parkeerplaats te zijn voor het geval er toch een auto of fietser aan zouden komen. Zo oud en doof en slechtziend als hij is, had Nariz dat dus direct in de gaten en kwam hij snel terug om dezelfde afslag als de baas te volgen. Even was hij vergeten dat hij niet meer dat jonge hondje van toen was en ging hij onderuit. Gelukkig niet al te hard en mankeert hij niets, maar even was het schrikken.
Vanmiddag heb ik voor de eerste keer de bbq aangestoken (wel met deksel erop ivm de droogte). En de twee honden lagen achter me, wachtend op een hapje tussendoor. Omdat het daarna toch kouder werd, heb ik de kachel aangestoken en het mandje van Nariz bij de deuropening gelegd, zodat hij zowel van de warmte als van het bos kon genieten en deze keer vond hij het zelfs prima dat Fay er lekker bij kroop.
Wat een heerlijke dag weer en morgen komen er de nodige kampeerders bij.